نکات نصب دتکتورهای دودی و حرارتی

نکات نصب دتکتورهای دودی و حرارتی

نصب درست دتکتور های دود، حرارتی و مطمئن بودن از سالم بودن آن‌ ها گام مهمی در ایمن سازی خانه و خانواده در برابر آتش است. داشتن وسیله‌ ای که دود های خطرناک و افزایش دما را تشخیص داده و ما را از وجود آن ها باخبر کند، لازم و ضروری می‌باشد. تحقیقات انجام شده در زمینه آتش و آتش نشانی مشخص کرده است که استفاده از وسایل مصنوعی ‌و صنعتی به جای وسایل طبیعی امکان گسترش سریع‌ تر آتش را فراهم می‌ کند.

بنابراین دارا بودن دتکتور آتش نشانی دود و همچنین دتکتور های حرارتی برای آشکار سازی و اعلام به موقع خطر آتش سوزی بسیار با اهمیت می‌ باشد. برای سال‌های طولانی NFPA 72 (کد ملی اعلام حریق و سیگنال‌دهی)، حداقل مستلزم نصب هشدار دهنده های دود در داخل هر اتاق خواب (حتی برای خانه‌های موجود) بوده، علاوه بر این وجود هشدار دهنده‌ها در هر قسمت و سطحی از خانه لازم است.

خانه‌هایی که طبق استانداردهای قدیمی ساخته شده‌اند، اغلب این حداقل الزامات را برآورده نمی‌کنند. صاحبان خانه و مقامات اجرایی باید بدانند که نیازهای تشخیص در طول سال‌ها تغییر کرده است. بنابراین نیاز است که اقدامات پیشگیرانه جدید را انجام دهند تا مطمئن شوند که هر خانه طبق استانداردهای جدید کاملا ایمن می‌باشد.

راهنمای نصب دتکتور های دود

۱۰ نکته مهم نصب دتکتور های دود

  1. برای نصب دتکتورهای دود نیاز است آلارمی انتخاب شود که دارای برچسب یک آزمایشگاه آزمایشی معتبر باشد.
  2. در داخل هر اتاق خواب، خارج از هر اتاق خواب و در هر جایی از خانه، از جمله زیرزمین، دتکتورهای دود باید نصب شوند.
  3. در سطوح بدون اتاق خواب، زنگ هشدار را در اتاق نشیمن یا نزدیک راه پله یا در هر دو مکان نصب کنید. محل نصب این دستگاه نیاز است حداقل 10 فوت (3 متر) از دستگاه‌های پخت و پز دور باشد. این عمل باعث می‌شود تا هشدارهای ناشی از پخت و پز کمتر ایجاد شود.
  4. دتکتور آتش نشانی را در ارتفاعات دیوارها یا سقف ها نصب کنید.
  5. دزدگیرهای دیواری نباید بیش از 12 اینچ از سقف (تا بالای دزدگیر) نصب شوند.
  6. اگر خانه شما دارای سقف شیب دار است، دزدگیرها را در فاصله 3 فوتی نوک نصب کنید.
  7. دستگاه‌های هشدار دهنده دود را در نزدیکی پنجره‌ها، درها، یا مجاری که ممکن است در عملکرد آن‌ها اختلال ایجاد کند نصب نکنید.
  8. هرگز دستگاه دتکتور دود را رنگ نکنید. رنگ، برچسب یا تزئینات دیگر می‌تواند از کارکرد دستگاه جلوگیری کند.
  9. برای محافظت بهتر از دستگاه، همه هشدارهای دود را به هم وصل کنید. این عمل باعث می‌شود تا وقتی یک زنگ هشدار دود به صدا درآید، زنگ هشدارهای دیگر نیز فعال شوند.
  10. اتصال را می‌توان با استفاده از سیم کشی سخت یا فناوری بی سیم انجام داد. هنگامی که آلارم های دود متصل به هم نصب می‌شوند، باید همه آلارم‌ها از یک جنس باشند. اگر آلارم ها سازگار نباشند، ممکن است به صدا در نیایند.
  11. دو نوع دستگاه هشداردهنده دود وجود دارد: یونیزاسیون و فوتوالکتریک. دستگاه نوع اول بیشتر به آتش‌های شعله ور و نوع دوم بیشتر به آتش‌های دودی واکنش نشان می‌دهند.
  12. برای ایمنی بیشتر توصیه می‌شود هر دو نوع آلارم یا آلارم ترکیبی یونیزاسیون فتوالکتریک که به عنوان آلارم دود سنسور دوگانه نیز شناخته می‌شوند به کار گرفته شود.

روش نصب و نگهداری آشکارساز های دود

نحوه تست کردن آشکار سازهای دود

  1. دستگاه دتکتور دود حتما بایستی طبق دستور و العمل های سازنده مورد استفاده قرار گیرد.
  2. نیاز است تا حداقل هر یک ماه به وسیله دکمه تست هشدار دود را بررسی کنید. توجه داشته باشید که تمامی افراد خانه باید هشدارهای حاصل شده را بشنوند‌.
  3. تمیز کردن دستگاه بایستی طبق دستور العمل های سازنده صورت گیرد. پس از تمیز کردن دستگاه بررسی کنید ببینید آلارم به خوبی کار می‌کند یا نه.
  4. آلارم‌های دود دارای باتری ۱۰ ساله به گونه‌ای ساخته شده‌اند که تا ده سال بتوانند فعالیت کنند. اما متاسفانه قابلیت تعویض ندارند. اگر شاهد هشدارهای ناشی از ضعف باتری هستید، در اولین فرصت کل زنگ دستگاه را بررسی و در صورت مشکل آن را تعویض کنید. اگر مشکل از زنگ نباشد، نیاز است باتری تعویض گردد.
  5. فرقی ندارد دتکتور دود شما دارای چه باتری باشد. در هر صورت نیاز است که باتری آن هر یک سال یک بار تعویض گردد. نیاز است بلافاصله پس از شنیده شدن زنگ هشدار باتری تعویض گردد.
  6. در هنگام تعویض باتری، لیست باتری‌های سازنده در پشت زنگ هشدار را مشاهده کرده و طبق دستورالعمل‌های سازنده عمل کنید. باتری هر دستگاه بر اساس مارک و مدل آن متفاوت است. بنابراین استفاده از باتری‌های دیگر ممکن است کارکرد دستگاه را مختل کند.

محل نصب دتکتور های حرارتی

شما باید یک دتکتور آتش نشانی حرارتی را در هر مکانی که برای آشکارساز دود مناسب نیست نصب کنید. برخی از قسمت‌های خانه وجود دارد که نصب دتکتور دود ممکن است منجر به هشدار کاذب شود. چنین مناطقی برای سنسورهای حرارتی مستقل مناسب تر هستند. البته دتکتور های های ترکیبی دود و حرارت نیز وجود دارند.

آشکارساز های دود معمولاً سریعتر از آشکارسازهای حرارتی به آتش پاسخ می‌دهند. به همین دلیل بیشتر مواقع توصیه می‌شود که از آشکارساز های دود استفاده شود. اما گاهی اوقات بهتر است از مدل های حرارتی استفاده کنید تا دچار آلارم کاذب نشوید.

مطلب راجب دستکش ضد برش

نکات نصب دتکتورهای دودی و حرارتی

نکات نصب دتکتورهای دودی و حرارتی

برخی از مناطق خانه، دارای گرد و غبار یا رطوبت بیش از حد هستند که می‌تواند باعث شود یک آشکارساز دود آنها را با حریق واقعی اشتباه بگیرد. این اتفاق معمولا در مناطقی رخ دهد که ممکن است به طور دوره ای دود وجود داشته باشد مانند آشپزخانه، که غذا در آنجا پخته می‌شود. حتی محل هایی که برای سیگار کشیدن در خانه مشخص شده‌اند نیز می‌توانند موجب اشتباه دتکتورهای دود شوند. بنابراین پیشنهاد می‌شود که در این مناطق، آشکارساز حرارتی مستقل استفاده کنید.

برخی از محبوب ترین مکان ها برای نصب دتکتور آتش نشانی حرارتی (گرما) مستقل به جای دتکتورهای       دود عبارتند از:

  • حمام
  • اتاق زیر شیروانی
  • گاراژ
  • آشپزخانه
  • مکان های تعیین شده برای سیگار کشیدن

فراموش نکنید که استفاده از ردیاب دود در هر یک از این مناطق می‌تواند به دلیل وجود گرد و غبار، رطوبت یا دود بیش از حد در اتاق منجر به هشدار کاذب شود. با استفاده از آشکارسازهای حرارتی، همچنان می‌توانید این مناطق را از نظر آتش‌سوزی تحت نظر داشته باشید، بدون اینکه نگران هشدار کاذب باشید.

نکته مهم درباره نصب کردن دتکتور حرارت (گرما)

فراموش نشود که اگر حسگر حرارتی هم در مکان نامناسبی نصب شود، هشدارهای کاذب همچنان ممکن است رخ دهد. یک سنسور حرارتی باید دور از هر گونه دریچه یا مجرای هوا قرار گیرد که ممکن است باعث تداخل شود. این تجهیزات باید دریچه هایشان به راحتی قابل دسترسی باشند و نباید توسط اشیا یا موانع دیگر مسدود شود. توصیه می شود دستگاه را در بلندی از سطح زمین یا سقف قرار دهید.

تمیز کردن دتکتور

نگهداری از دتکتور آتش نشانی حرارتی و دود

برای اینکه دتکتور های خود را در شرایط خوبی نگهداری کنید، باید آنها را هر هفته آزمایش کنید. اما جدای از آزمایش تمیز کردن دتکتور دود و حرارت نیز از نکات مهمی است که باید به آن توجه شود. برای این کار ابتدا محفظه آشکارساز را با یک پارچه خشک یا مرطوب تمیز کنید تا گرد و غبار و کثیفی از بین برود. اگر لازم است، محفظه دود را باز کرده و داخل دستگاه را تمیز کنید.

  • آشکارساز را از پایه خود خارج کنید.
  • باتری ها را خارج کنید.
  • برای پاک کردن کثیفی از محفظه از یک برس رنگ ریز استفاده شود.
  • پس از تمیز کردن، محفظه دود را ببندید، محفظه را محکم کنید و دوباره آن را روی پایه سوار کنید
برچسب ها:

این مقاله بدون برچسب است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *